گزارش های حسابداری
محمد سلیمانی؛ محمد عرب‌مازار یزدی؛ محمدحسین صفرزاده؛ جواد شکرخواه
چکیده
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر تغییر در روش حسابداری محاسبه ذخایر وام‌های بانکی بر کیفیت گزارشگری مالی بانک‌ها می‌باشد. برای انجام این‌کار، ابتدا ادبیات نظری فعلی حول موضوع پژوهش تشریح و نظرات متضاد موجود در پژوهش‌های پیشین بیان شده است. در ادامه، ذخایر وام‌ها با فرض به‌کارگیری روش مورد تأیید استانداردهای بین‌المللی حسابداری ...
بیشتر
هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر تغییر در روش حسابداری محاسبه ذخایر وام‌های بانکی بر کیفیت گزارشگری مالی بانک‌ها می‌باشد. برای انجام این‌کار، ابتدا ادبیات نظری فعلی حول موضوع پژوهش تشریح و نظرات متضاد موجود در پژوهش‌های پیشین بیان شده است. در ادامه، ذخایر وام‌ها با فرض به‌کارگیری روش مورد تأیید استانداردهای بین‌المللی حسابداری (روش زیان مورد انتظار) و با استفاده از روش ماتریس انتقال، برای 17 بانک نمونه محاسبه شده است. سپس، اطلاعات متغیرهای پژوهش از سال 1396 تا سال 1400، با دو فرض استفاده از روش فعلی و استفاده از روش زیان مورد انتظار، جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل شده و فرضیه پژوهش با استفاده از روش حداقل مربعات آزمون شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که ارتباط بین تغییر در سیستم گزارشگری و اقلام تعهدی اختیاری به‌عنوان نشانگر کیفیت گزارشگری مالی، منفی و معنی‌دار می‌باشد و تغییر در روش حسابداری مورداستفاده در محاسبه ذخایر، سبب کاهش اقلام تعهدی اختیاری و بهبود کیفیت گزارشگری مالی می‌شود. از سوی دیگر، نتایج پژوهش نشان داد که بانک‌های بزرگ نسبت به بانک‌های کوچک علاقه بیشتری به استفاده از اقلام تعهدی اختیاری و اعمال مدیریت سود دارند که این موضوع می‌تواند ناشی از «تئوری هزینه‌های سیاسی» باشد.
